Mijn levensverhaal  

Ik ben opgegroeid in een RK gezin met 6 kinderen, waarvan ik de tweede was.
Mijn broer Paul zat altijd een klas hoger dan ik.
Een goede leerling was ik niet: altijd zesjes en met de hakken over de sloot
Ik was meer geïnteresseerd in techniek: dus in de werkplaats van mijn vader. Kotteren, frezen, draaien, lassen etc. kon ik op mijn 15de.

In de 6de klas was mijn Cito-toets 2 maal te slecht voor het IG college aan de overkant.
Ik werd naar de huiswerkklas gestuurd en werd toen 2de van de klas. De Jezuïeten concludeerden: "de huiswerkklas is voor kinderen die niet kunnen leren!" Ik moest het dus weer zonder doen. Vervolgens was ik in de 2de klas laatste van de klas en bleef ik 2x zitten. Tja, dan zit er niets anders op dan de school te verlaten.

Een jaar niets gedaan en toen naar de net opgerichte UTS “Gijsbrecht van Aemstel” in Osdorp. Hier was ik in 2 jaar klaar. Het praktijkjaar kon ik overslaan want ik had al genoeg praktijkervaring opgedaan.
Tussendoor heb ik nog even goed leren skiën in Zurs en behaalde ik mijn skileraardiploma. Een heerlijke tijd ......

In dienst meteen uitverkoren om sergeant te worden en belast met de reparatie van rupsvoertuigen alsmede het runnen van het pottenbakkersclubje in de Kromhoutkazerne te Utrecht en daarna de Demoulinkazerne in Soesterberg. Tijdens mijn verblijf in de Constant Rebecca-kazerne te Eindhoven heb ik mijn rijdiploma voor 20-tonner AMX tank en de Centurion gehaald.

Krauss Maffie A.G. leren kennen en leverde de eerste Leopard tank aan het Nederlandse leger ook vonden ze daar dat ik goed kon sleutelen. Zo kon ik mij voor een baan bij mijn ook in België melden die een vertegenwoordiging had van KM voor kunststof spuitgietmachines en kalanders extruders platenpersen, etc., etc.

In 12 jaar uitgegroeid tot een kunstofspecialist die o.a. door Philips werd ingehuurd om wereldwijd problemen op te lossen en kunstofprodukties te bouwen en op te starten (o.m. in Iran, Singapore, India (poona), Sao Paulo, etc.).
De directie van Philips zou het wel leuk vinden als ik bij hen,  vanwege mijn expertise bij de PMF, kwam werken. 
Bij de PMF heb ik mijn toenmalige vrouw leren kennen. Wij hebben samen 1 dochter. Dit huwelijk is na 32 jaar ontbonden.

Eind 1979 heb ik in Eindhoven de eerste beeldplaten gemaakt en daarna een pilot-fabriekje opgezet op “strijp”.
In 1980 naar Japan gestuurd om samen met Sony naar de productiemogelijkheden van een”kleiner kunstof schijfje”  te kijken: de CD. Philips en Sony wilden een gecompliceerd plaatje maken, bestaande uit 2 op elkaar geplakte plaatjes zoals nu een DVD. Ik heb toen laten zien dat het veel eenvoudiger kon.

Na heel veel politieke ellende bij Philips (haat en nijd) ben ik in 1982 terug naar KM gegaan maar nu als eigen vertegenwoordiging voor KM in Nederland.
In het begin ging alles heel moeilijk maar na 2 jaar zeer succesvol en vervolgens voor eigen rekening begonnen. Op 1 april 1985 mijn eerste bedrijf gestart: “ROKOMA” .
Ik was toen 39 jaar. Ik dacht toen ”misschien al te oud om voor jezelf te beginnen ….”.

In 1986 werd ik gebeld door een oude relatie die zei dat hij een vermogend persoon had leren kennen die hulp nodig had bij de bouw van een CD-fabriekje in Philadelphia.
Als ik in het weekeinde naar hem toe zou komen om hem op weg te helpen dan zou hij mij US$ 5000,-  in de hand geven. Het ticket was ook geregeld.

Dus ik naar de USA en ik kreeg meteen de cheque! Ik had in het vliegtuig al bedacht dat, als deze heer dit wilde en hij niet teveel invloed wilde uitoefenen, ik zelf met een nieuwe productie-technologie zou komen.
Dat lukte en ik bouwde bii mijn buurman in de fabriekshal de eerst ”Monoliner”. Dit bleek een unieke oplossing voor het goedkoop maken van CD’s. Van een fabricageprijs van DM 7,50 naar Hfl 0,25!  Niemand kon het geloven ….
Griet Titulaer kwam een TV-opname maken, die heb ik nog! Van Prins Claus heb ik de Koning Willem I plaquette gekregen.

In 1991 kocht ik van Jan Timmer de afdeling ODM, hier wilde ik  de “Masters” maken.
Meteen een nieuwe machine gebouwd en dit is tot op heden de ultieme mastering machine. 90% van alle CD’s, DVD’ s en blue ray discs worden op deze machine gemasterd.
In 1991 heeft Ivo Niehe nog de openingsceremonie begeleid.

Omdat mijn buurman zo vriendelijk was geweest mij zijn bedrijfsruimte ter beschikking te stellen, gaf ik hem de helft van de aandelen van dit nieuwe bedrijf OD&ME.
En dat was een grote vergissing. De man heeft er optimaal misbruik van gemaakt. Hij kocht mij in 1994 uit.

Meteen begonnen met OTB engineering (Only The Best). Voor J&J een machine bedacht voor disposable contactlenzen en voor Shell een machine voor het fabriceren van zonnecellen.
In 2001uitgeroepen tot Technical Pioneer van het World Economic Forum in Davos.
Heel veel voordrachten over de hele wereld gehouden en lid van de board van de Universiteit van Chicago, etc, etc. Hierdoor ook het directe zicht op mijn bedrijf verloren en aan anderen overgelaten.

Wederom door gemanipuleer van aandeelhouders, mijn aandelen voor een groot deel verloren.

In 2007 uiteindelijk gescheiden en in 2008 opnieuw getrouwd met een fantastische vrouw, een beeldend kunstenaar en portret schilderes. Wij zijn heel veel in Frankrijk maar hebben ook een appartement in Bloemendaal (of all places) en in Zwitserland. Sinds 1 juni 2009 op non-actief maar nog heel veel te doen. Zoals bijvoorbeeld de Focusspec. Dit is een in sterkte verstelbare bril voor de Derde Wereld: iedereen kan hem opzetten, de sterkte instellen en vervolgens “zien”. Hij kost maar ca. € 1,50.

Mijn loopbaan is een unieke belevenis geworden omdat ik nooit een uitdaging heb laten liggen. Meestal zeer succesvol en ik heb aan de basis gestaan van 250 octrooien.
Ik heb altijd gezegd: “als het morgen ophoudt en ik kijk om, dan heb ik alles gedaan wat mogelijk was en geen “had ik maar”.
Vooral heel veel interessante mensen ontmoet en heel veel gereisd.
Je kunt ook nog kijken op “Mr lean” in Time magazine, een leuk artikel.

Kortom een tevreden en zeer gelukkig mens. Ik kijk uit naar een eventuele reünie
tot dan !

Ron Kok